προσεγκέφαλος

ο, Ν

(συγκρ. ανατ.) μία από τις τρεις κύριες υποδιαιρέσεις τού εγκεφάλου τών σπονδυλοζώων, η οποία αποτελείται από τον τελεγκέφαλο, δηλαδή τους οσφρητικούς λοβούς και τα εγκεφαλικά ημισφαίρια, και από τον διεγκέφαλο, δηλαδή τον θάλαμο και τον υποθάλαμο, αλλ. πρόσθιος εγκέφαλος.